De Impact van Traumatiseerde Relaties op Persoonlijke Ontwikkeling
Een Moment van Inzicht
Laat me je even meenemen naar een moment uit mijn verleden. Ik herinner me nog goed de avond dat ik het gesprek had met mijn allerbeste vriend, Jeroen. We zaten met een biertje op een ouderwets bankje in het park, omringd door de geur van verse popcorn en de stemmen van lachende kinderen. Aan de oppervlakte leek alles gesmeerd en gewoon… maar dat was het niet. Jeroen vertelde me over zijn moeilijke jeugd, over de schaduw van zijn ouders die hun eigen trauma’s met zich meedroegen. En terwijl ik daar zat, raakte het me, dat ‘onzichtbare gewicht’ van trauma, dat zo kon doorwerken in onze levens.
Die avond drong het tot me door dat trauma zich niet alleen uit in grote dramas. Nee, het heeft deze sneaky manier om in alledaagse relaties te sijpelen. Denk aan de keren dat je een vriend(in) ziet die altijd afstand houdt, of die partner die zo overgevoelig is dat je niet eens meer weet wat je moet zeggen. Herkenbaar?
De Onzichtbare Invloeden
Het is fascinerend hoe wij als mensen een soort van “emotionele bagage” met ons meedragen. Het klinkt misschien wat zweverig, maar geloof me, trauma heeft impact – soms hier en nu, en soms als een schaduw van wat er eerder is gebeurd. Uiteindelijk wordt ons gedrag vaak bepaald door de manier waarop we onze relaties met deze trauma’s navigeren. Tja, het is bijna alsof je een spel speelt met een verkeerd bord.
Een aantal jaren terug merkte ik dat ik zelf ook deze ‘ketens’ met me mee droeg. Een van mijn grootste angsten was om afgewezen te worden. Dit kwam voort uit mijn eerdere ervaringen met vriendschappen die verwaterden. Laat me je vertellen, die angst kan de feeststemming van een goede avond serieus verpesten! Je kunt je voorstellen hoe je op het randje van een grappige opmerking gaat staan, maar dan iets te bang bent om te zeggen wat je echt voelt.
Laten we hier eens eerlijk over zijn… Soms voelt het alsof je in een onzichtbare strijd zit. Een soort van innerlijke oorlog, waar niemand het echt over heeft, maar ook niemand heeft het graag over hun persoonlijke demonen. Gek genoeg, de meeste mensen onder ons hebben misschien wel iets van een trauma dat hun manier van doen beïnvloedt, of dat nu klein of groot is. Hormonen spelen een rol, niet waar? Wist je dat stresshormonen zelfs de functionaliteit van je hersenen kunnen beïnvloeden? Gek!
De Weg voorwaarts
Het is niet altijd zo eenvoudig om van die onzichtbare ketens af te komen. Voor mij was het een kwestie van erkennen… het geven van een stem aan wat me al die jaren in de weg stond. En wauw, wat een bevrijding! Ik begon ook beter te begrijpen hoe ik met vrienden en familie omging. We deelden verhalen, we lachten, en ja, soms huilden we samen. Het werd een levensstijl!
Jeroen en ik begonnen zelfs samen een boekentip-strategie. We lazen boeken over emotionele intelligentie en trauma, super interessant, maar holy moly, wat kwam het dichtbij! Het gaf ons niet alleen inzicht, maar ook de nodige opkikkers om onze trauma’s te verwerken.
Dus, wat wil ik je eigenlijk meegeven? Besef dat die trauma’s ons vormen, de impact ervan is reëel. Praat erover, zoek steun, en wees niet bang om jezelf te zijn. Je moet weten dat je niet alleen bent in deze strijd!
In closing, ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt gehad. Want, laten we eerlijk zijn, wie heeft er niet eens behoefte aan een goed gesprek over de dingen die ons echt raken? Bedankt voor het lezen en aan jou een vrolijke dag toegewenst! Blijf vechten met die onzichtbare ketens, maar vergeet niet af en toe een dansje te doen!
