Een Vergeten Verhaal
Het is grappig hoe je soms ineens teruggegooid wordt in de tijd, hè? Laatst zat ik met een paar vrienden aan een gezellige tafel, met een biertje in de hand en een bord met snacks in de andere. We begonnen over die goede oude tijden te praten. En bam… daar was het. Een herinnering die me als een schokgolf raakte. Ik dacht aan die keer dat ik als klein ventje, acht jaar oud, in de schuur van mijn ouders per ongeluk het feestje van mijn broer verknalde. Er was zoveel plezier, en ik… ik was gewoon de clown die iedereen les floepte. Uiteindelijk verdween ik zonder het te willen, maar die herinnering bleef.
Tja, dat was geen trauma, denk je misschien? Maar soms zijn de kleinere momenten ook heel significant. Het zijn niet altijd de grote gebeurtenissen die je raken maar die kleine dingen die zich ophopen tot een onzichtbare last. Het is een beetje zoals die rotzooi onder je bed: je ziet het niet, maar als je je bed verschuift, verandert alles.
Wat zijn Onverwerkte Trauma’s?
Onverwerkte trauma’s zijn als de schaduw die je de hele dag met je meedraagt. Ik ben zeker geen psycholoog, maar ik heb er zelf ook mijn portie van gehad (wie niet?). Je hebt momenten in je leven die je gewoon niet kunt laten rusten, en dat zijn de dingen die je veerkracht beïnvloeden. Soms begrijp je niet eens waar die vreemde angst of onrust vandaan komt.
Ik weet nog dat mijn beste vriend, Mark, een paar jaar geleden zijn moeder verloor. Hij ging gewoon door met zijn leven, flink en sterk als altijd – “Ik heb het wel onder controle.” Maar wat opviel was dat hij ineens zijn zin voor humor verloor. De man die altijd de clown uithing, was veranderd in een schaduw van zichzelf. Soms zei ik tegen hem: “Hé, Mark! Kom op, een beetje lachen kan geen kwaad!” Maar hij glimlachte alleen maar. Dat deed pijn om te zien.
Wetenschappelijk gezien zijn er ontelbare studies gedaan naar de effecten van onverwerkte trauma’s. Ze kunnen je geestelijke gezondheid aantasten, je relaties in de war sturen en zelfs je lichamelijke gezondheid beïnvloeden! Dat wil je niet, geloof me. Ik heb te vaak mensen zoveel heftigers zien doormaken omdat ze niet konden (of wilden) praten over wat hen echt raakte.
De Impact van Onverwerkte Trauma’s op onze Veerkracht
Zelfs als we proberen alles te negeren en ons leven door te zetten, heeft de bagage die we met ons meedragen toch een enorme impact. De veerkracht die je ooit had – dat gevoel dat je alles kunt aan – kan verdampen als een slechte geur in de lucht. Daar zat ik dan, met mijn vrienden aan tafel, en ik besefte dat we allemaal wel iets te dragen hadden.
Ik happened even, een biertje naar binnen. Het leek wel of we allemaal onze eigen stille strijd voerden, zelfs al lachten we samen. Met een knipoog, een grapje en een pint, pakten we elkaar z’n schouder, alsof dat genoeg kon zijn om die onzichtbare lasten weg te nemen. Maar het werkt niet zo, hè?
Als je nooit even de tijd neemt om op te ruimen, raak je verstrikt in die onzichtbare rommel. Je moet het af en toe uiten, je gedachten op tafel gooien met je vrienden of zelfs met een professional. Het hoeft niet altijd zwaar te zijn, maar het helpt om het erover te hebben. Eerlijk gezegd – het gaat niet over de zwaarte van je trauma, maar over hoe je ermee omgaat.
In closing, ik moet zeggen dat het leven veel mooier is als je kleine en grote lasten samen kunt delen. Vergeet niet om af en toe naar binnen te kijken. Ga op zoek naar die vergeten schatten onder je bed! En hey, hou het makkelijk – lache, klagen, en vooral praten met je vrienden! Zelfs de zwaarste rommel kan een beetje lichter worden met een goed gesprek. Bedankt voor het lezen, en laten we het leven samen leuk houden! Cheers!
